B!52, Odcinek 77 - Exaudi


Jutro pierwsza niedziela po Wniobowstąpieniu, Exaudi - od pierwszych słów Introitu:

Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi ad te:
miserere mei, et exaudi me.

Usłysz, Panie, głos mój - wołam: 
zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie!

W ubiegłorocznym tekście na Exaudi możecie przeczytać miedzy innymi o Niedzieli Róż, dziurze Ducha Świętego, rzymskich Rosaliach i o jednej z kantat Bacha na pierwszą niedzielę po Wniepowstąpieniu - Sie werden euch in den Bann tun, BWV 183.


Dziś o drugiej z zachowanych kantat na Exaudi, wykonanej po raz pierwszy 21 maja 1724 roku kantacie Sie werden euch in den Bann tun, BWV 44. Jej tytuł „Wyłączać was będą z synagog” pochodzi podobnie jak w przypadku BWV 183 z Ewangelii według św. Jana, której fragment – dotyczący zapowiedzi zesłania Ducha Prawdy oraz nadchodzących prześladowań chrześcijan - czytano w kościołach w niedzielę po Wniebowstąpieniu.

Nieznany autor libretta oprócz własnej poezji oraz wspomnianego cytatu z Biblii wykorzystał także pierwszą strofę hymnu Martina Mollera Ach Gott, wie manches Herzeleid oraz ostatnią strofę hymnu Paula Fleminga In allen meinen Taten, którego melodia pochodzi z renesansowej pieśni Innsbruck, ich muss dich lassen ("Innsbrucku, muszę cię opuścić") franko-flamandzkiego kompozytora Heinricha Isaaca (1450–1517). Bach wykorzystał tę samą melodię także w kantatach Meine Seufzer, meine Tränen, BWV 13 oraz In allen meinen Taten, BWV 97.

Kantata Sie werden euch in den Bann tun, BWV 44 składa się z siedmiu części i została rozpisana na cztery głosy solowe (sopran, alt, tenor, bas), czterogłosowy chór oraz zespół instrumentalny: dwa oboje, dwoje skrzypiec, altówkę i basso continuo.

Zapraszam dziś do posłuchania szóstej części kantaty, arii sopranowej Es ist und bleibt der Christen Trost w wykonaniu Barbary Schlick i Collegium Vocale Gent pod dyrekcją Philippe Herreweghe. Bach łączy w niej charakter pieśni i tańca, aby uchwycić arkadyjską metaforę – śmiejącego się po burzy słońca radości.

Es ist und bleibt der Christen Trost,
Dass Gott vor seine Kirche wacht.
Denn wenn sich gleich die Wetter türmen,
So hat doch nach den Trübsalstürmen
Die Freudensonne bald gelacht.

Pociechą chrześcijan to zostaje: 
Strzeżony Kościół jest przez Boga.
Bo kiedy nawet sztorm szaleje, 
To gdy przeminie zla pogoda, 
Radości słońce znów się śmieje.


0 komentarze:

Prześlij komentarz