Jeszcze o wiośnie


I jeszcze o wiośnie, która dyskretnie nadeszła. W końcu.

"Radości! Rozkoszy bogów i ludzi, towarzyszko niewinności, 
Zejdź ze wzgórza ku mojej pieśni,
Albo przyjdź z doliny, w której obejmuje cię Wiosna!
Przyjdź, przyjdź z łąk pełnych lilii i z pachnących gajów! (...)"

(wolne tłumaczenie Orzecha)
Carl Philipp Emanuel Bach - Freude, du Lust der Götter und Menschen ("Der Frühling"), Wq. 237





0 komentarze:

Prześlij komentarz