„Niezmiennie gloryfikujemy najtrudniejszy z instrumentów – ludzki głos. Piękny, prowokujący, przepełniony emocjami. W 2018 roku nie uciekamy także przed rozmaitością form, stylów i epok – program festiwalu obejmuje utwory od końca wieku XVII aż po rok 1986. Jest to tym cenniejsze, że Opera Rara nie tylko pokaże aktualne trendy w operze poza granicami kraju, ale poprzez odważne lokalne produkcje będzie konkurować z ważnymi ośrodkami europejskimi, przyczyniając się do budowy jeszcze silniejszego środowiska artystycznego w Krakowie” – mówi o tegorocznej edycji festiwalu Opera Rara jego dyrektor artystyczny Jan Tomasz Adamus.

Festiwal rozpocznie się już 18 stycznia 2018 roku koncertem, na którym wybitny bas-baryton Stéphane Degout wykona arie Jeana Philippe’a Rameau i Christopha Willibalda Glucka.

Szczegółowy program Festiwalu znajdziecie na www.operarara.pl, a ich omówienie w artykule: Program Festiwalu

Wydarzenia festiwalowe związane z muzyką dawną są także dostępne w Barokowym Rozkładzie Jazdy. 

Festiwal jest organizowany przez Miasto Kraków, Krakowskie Biuro Festiwalowe i Capellę Cracoviensis, przy wsparciu Teatru im. Juliusza Słowackiego.

Veniu, veniu Fills de l'Art, veniu, acosteu-vos, 

harmonitzeu les veus i toqueu els instruments 

Come, ye Sons of Art, come away, 
tune all your voices and instruments play
to celebrate this triumphant day.

Przybywajcie, przybywajcie Synowie Sztuki,
czas nastroić wszystkie głosy i instrumenty,
aby uczcić ten dzień triumfu.

Henry Purcell, "Birthday Ode for Queen Mary (1694)" Z.323

Tym razem Synowie (i Córki) Sztuki przyjechali, albo raczej przylecieli z Paryża do L'Auditori de Barcelona z naładowaną emocjami muzyką Henry'ego Purcella. Le Concert Spirituel to francuski zespół wykonujący muzykę barokową na historycznych instrumentach, który założył charyzmatyczny Hervé Niquet. To grupa muzyków. Po prostu. Nikt się w nim nie popisuje, nie wyrywa, nie dominuje. To raczej wspólne muzykowanie, w którym nawet dyrygent nie jest jak w wielu polskich orkiestrach Panem Dyrektorem, ale - choć bardzo ekspresyjny - raczej cząstką i moderatorem tego wszystkiego, co dzieje się na estradzie. Także te części utworów Purcella, które są zwykle wykonywane przez solistów, tym razem wybrzmiały w całych sekcjach śpiewaków.

Pięknie to wszystko brzmiało. Prawdziwe Święto Purcella. Bardzo dobrze zgrane głosy chóru (nawet ozdobniki były wyśpiewane idealnie równo!), smyczki z mocno brzmiącymi altówkami, prawdziwie purcellowskie trąbki, żyjący muzyką fleciści (którzy równie dobrze grali na obojach). A wszystko oparte o rozbudowane basso continuo - pozytyw, dwie teorby, dwie wiolonczele, fagot o naprawdę nadzwyczajnej barwie i kotły, o których można byłoby napisać wiele, powiem tylko, że kotlistka grała z przytupem, dosłownie i w przenośni.

Muzyka, radość, energia, zaufanie, emocje. To był wieczór pełen wzruszeń (graciès per la invitació Lisi, dziękuję Marcin). Przy "Come ye sons of Arts" centralnie się poryczałem... Tyle w temacie.

L'Auditori de Barcelona. Festival Purcell: Le concert spirituel

Le Concert Spirituel
Hervé Niquet, dyrygent

Henry Purcell (1659-1695):
Birthday Ode for Queen Mary (1694,) Z.323
Music for Funeral of Queen Mary, Z.860
Hail, Bright Cecilia, Z.328