O nieco zapomnianej, ale w swoich czasach sławnej Barbarze Strozzi - dla Pań z okazji ich święta. Zamiast goździka.
________________________
Barokowych kompozytorek nie było zbyt wiele. Jedną z najsłynniejszch jest Barbara Strozzi (1619 - 1677) - włoska sopranistka i kompozytorka, adoptowana córka poety i librecisty Giulio Strozziego.
Beth L. Glixon pisze o Barbarze Strozzi, że "publikowała w swoich czasach w Wenecji największą liczbę utworów wokalnych. I to zarówno wśród kobiet, jak i wśród mężczyzn". Panowie kompozytorzy byli tak zazdrośni, że rozpuszczali plotki, że była kurtyzaną...
Strozzi pisała przede wszystkim świeckie utwory wokalne. Na sopran, którym sama śpiewała, ale także na inne głosy. Teksty pisał dla niej ojciec Giulio, ale sama też pisała. Jej teksty są piękne i bardzo liryczne. A czasami żartobliwe, jak w dowcipnej, opartej na grze sylab pieśni "La, sol, fa, mi, re, do":
"Moja Pani, odkąd śpiewa, nie chce już mówić: tak lub nie,
Zamiast tego ciągle szczyci się mówieniem "la sol fa mi re do."
(...)
Wierzyłam, że jej pieśni były stworzone dla "mi sol" (mnie samej),
Ale ona sprzedaje je na aukcji, dla tego, kto wylicytuje najwięcej.
Mówimy między sobą, że każdy śpiewa to, co wie:
Ja, głupia: "mi sol-do" (moja wypłata);
Ona do rogaczy: "Rè mi fa" (uczyń mnie Królem)"
Barbara Strozzi, Opus 2 - Cantate, Ariette E Duetti
Nr 25 "La Mia Donna Perché Canta"
Catherine Bott - sopran
0 komentarze:
Prześlij komentarz